Tarcza finansowa nie dla B2B

W ostatnich wpisach dosyć sporo miejsca poświęcałem tarczy finansowej oferowanej przez PFR. Co do ogólnych założeń zachęcam do zapoznania się z moimi poprzednimi wpisami tutu. Natomiast po opublikowaniu konkretnych warunków udzielania finansowania okazało się, że z procesu pomocowego zostały właściwie wyłączone firmy, które korzystają za zatrudnienia w modelu B2B.

Co to jest zatrudnienie B2B?

Zatrudnienie w modelu B2B jest tak naprawdę formą stałej współpracy między dwoma podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. Duża firma w stałej formule zleca wykonywanie usług mniejszym podwykonawcom – często jednoosobowym działalnościom gospodarczym. Ta formuła współpracy nie jest zakazane przez prawo i w obrocie zyskała sobie miano samozatrudnienia. Współpraca w wariancie B2B jest szczególnie popularna w branży IT, ale występuje także w wielu innych sektorach opartych mocno na szczególnych kompetencjach i wiedzy zatrudnianego w ten sposób personelu. B2B jest obecne np. w usługach medycznych, nadzorze budowlanym, pośrednictwie finansowym itp.

B2B wykluczone z tarczy finansowej?

Zgodnie z opublikowanym przez Polski Fundusz Rozwoju S.A. regulaminem ubiegania się o udział w tarczy finansowej subwencja udzielana mikroprzedsiębiorcą zależna jest od ilości zatrudnionych pracowników. Regulamin jako pracowników definiuje osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, a także współpracujące z wnioskodawcą na innej podstawie prawnej. Sęk w tym, że w obu przypadkach Regulamin wymaga, aby wnioskodawca zgłaszał takie osoby do ubezpieczenia społecznego. W przypadku osób zatrudnionych w ramach B2B wymóg ten nie zostaje spełniony, gdyż samozatrudnieni sami zgłaszają się do ubezpieczeń społecznych.

man-in-blue-crew-neck-shirt-wearing-black-framed-eyeglasses-3907673

Samozatrudnieni, o ile nie zatrudniają u siebie przynajmniej jednego pracownika, nie będą również mogli samodzielnie ubiegać się o dofinansowanie. Zgodnie bowiem z przyjętą w Regulaminie definicją mikroprzedsiębiorcy – dla uzyskania tego statusu konieczne jest zatrudnianie przynajmniej jednej osoby na umowie o pracę.

Powyższe podejście potwierdzają także informacje umieszczone przez PFR w liście najczęściej zadawanych pytań. W odpowiediach możemy wprost znaleźć stwierdzenie, że dla potrzeb obliczenia wartości subwencji do liczby pracowników nie wlicza się osób współpracujących na kontraktach B2B. Dalej przeczytamy także, że firmy, które nie zatrudniają nikogo na podstawie stosunku pracy, a jedynie współpracują na podstawie kontraktów B2B nie mogą ubiegać się o subwencję finansową.

Skąd takie podejście?

Można jedynie zgadywać dlaczego Regulamin dyskryminuje pewną formę zatrudnienia. Być może chodzi o politykę zwalczania samozatrudnienia i promowania stosunku pracy? Być może kłopotliwe są techniczne ograniczenia związane z weryfikowaniem stanu i wymiaru zatrudnienia osób na kontraktach B2B? W każdym razie efektem takiego rozwiązania, jest ograniczenie pomocy oferowanej przez tarczę finansową w branżach, które intensywnie korzystają z samozatrudnienia.