Porozumienie Polska-Niemcy o home office
Nowe porozumienie Polska-Niemcy rozwieje wątpliwości dotyczące opodatkowania pracowników na pracy zdalnej. Stan pandemii COVID-19 zmusił wielu pracodawców do szerszego wdrożenia zasad home-office. W przypadku pracowników na co dzień mieszkających w innym kraju – takie rozwiązania mogą mieć potencjalny wpływ na opodatkowanie wynagrodzenia.
Listopadowe porozumienie zawarte pomiędzy rządami Polski i Niemiec dotyczy sposobu stosowania niektórych przepisów wiążącej te państwa umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Porozumienie wprowadza fikcję prawną na potrzeby stosowania art. 15 ust. 1 umowy. Przyjmuje się, że ze względu na działania podjęte przez Polskę i Niemcy mające przeciwdziałać pandemii COVID-19 pracę wykonywaną w domu (tj. w państwie rezydencji) przez pracownika na rzecz pracodawcy z drugiego państwa, można uznać za pracę wykonywaną w państwie, w którym pracownik wykonywałby tę pracę gdyby nie podjęto działań antykryzysowych. Przykładowo, pracownik będący niemieckim rezydentem, który normalnie wykonywałby pracę na terenie Polski, objęty zostanie opodatkowaniem polskimi podatkami pomimo świadczenia swojej pracy zdalnie z terenu z Niemiec.
Porozumienie jest adresowane wyłącznie do tych pracowników transgranicznych, którzy w związku COVID–19 zostali skierowani przez pracodawcę do pracy zdalnej, tj. wykonywanej z domu w kraju rezydencji. Rozwiązania wynikające z porozumienia stosuje się tylko w takim zakresie jakim odpowiednie wynagrodzenie za dni spędzone podczas pracy zdalnej w domu byłoby faktycznie opodatkowane przez państwo w którym pracownik transgraniczny wykonywałby pracę gdyby nie podjęto działań podjętych w celu zwalczania pandemii COVID-19. W efekcie rozwiązania nie stosuje się do takich pracowników na home-office, którzy świadczyliby pracę w ten sposób niezależnie od kryzysu związanego z pandemią.
Wedle wyjaśnień Ministerstwa Finansów pracownicy transgraniczni, którzy skorzystają z rozwiązania, są zobowiązani do jego konsekwentnego stosowania w obu państwach oraz do prowadzenia odpowiedniej dokumentacji. Porozumienie obowiązuje jedynie czasowo i odnosi się do okresu między 11 marca 2020 r. a grudniem 2020 r. Z założenia ma ono jednak ulegać automatycznemu przedłużeniu, chyba że zostanie wypowiedziane przez którekolwiek z państw.
Z oficjalną informacją na temat porozumienia można zapoznać się tutaj.